| MARS |
| Stary wyjadacz |
|
| |
| Dołączył: 08 Gru 2005 |
| Posty: 387 |
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 7 razy
Ostrzeżeń: 0/5
|
| Skąd: Łódź |
|
|
 |
|
 |
|
Odpowiedź sekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi - z upoważnienia ministra -
na interpelację nr 9362
"Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na przekazaną pismem z dnia 5 września 2007 r., nr SPS-023-9362/07, interpelację poselską Pana Mieczysława Aszkiełowicza, Posła na Sejm RP, w sprawie nieprzestrzegania przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 2003 r. Nr 106, poz. 1002 z późn. zm.), a w szczególności art. 27 tej ustawy, przez Związek Kynologiczny oraz lekarzy weterynarii biorących udział w pokazach psów uprzejmie informuję, że z art. 27 ust. 1 ustawy wynika, iż zabiegiem lekarsko-weterynaryjnym jest czynność przeprowadzana na zwierzętach dla ratowania ich życia lub zdrowia oraz dla koniecznego ograniczenia populacji oraz zastrzega przeprowadzanie takich czynności wyłącznie przez osoby uprawnione. Jednocześnie ust. 2 tego artykułu zezwala na wykonywanie na zwierzętach zabiegów lekarsko-weterynaryjnych i zootechnicznych lub innych zabiegów wynikających z technologii produkcji wyłącznie przez osoby posiadające kwalifikacje do ich wykonywania, nakładając na te osoby obowiązek zachowania koniecznej ostrożności oraz przeprowadzania tych zabiegów w sposób zapewniający ograniczenie cierpień i stresu zwierzęcia. Nie wprowadza on jednak zakazu wykonywania takich zabiegów. Powyższe przepisy mają zastosowanie do wszystkich zwierząt wymienionych w art. 2 ustawy o ochronie zwierząt (w tym do zwierząt domowych i gospodarskich).
Lekarze weterynarii posiadają kwalifikacje do wykonywania na zwierzętach zabiegów lekarsko-weterynaryjnych i zootechnicznych lub innych zabiegów wynikających z technologii produkcji. Obcinanie uszu i ogonów psom pochodzącym z hodowli psów rasowych jest innym zabiegiem wynikającym z technologii produkcji, podobnie jak kurtyzowanie ogonów, obcinanie zębów oraz kastracja samców niektórych gatunków zwierząt gospodarskich. Kastracja knurów jest przeprowadzana w większości przypadków w celu otrzymania właściwej jakości produktu (mięsa) po zakończeniu tuczu i zgodnie z przepisem art. 27 ust. 1 ustawy również nie może być w takim przypadku traktowana jako zabieg lekarsko-weterynaryjny. W przypadku psów ras myśliwskich obcięcie uszu i ogona ma na celu uchronienie zwierzęcia przed obrażeniami podczas polowań. Ponadto u niektórych ras psów obcięcie części małżowin usznych zapobiega stanom zapalnym w obrębie ucha zewnętrznego, w tym przewlekłym i ostrym zapaleniom kanału słuchowego zewnętrznego. W związku z tym zabieg kopiowania małżowin usznych u tych ras jest często zabiegiem profilaktycznym, a o konieczności lub zasadności jego przeprowadzenia powinien decydować lekarz weterynarii na podstawie posiadanego doświadczenia zawodowego i aktualnej wiedzy w tym zakresie.
Ponadto w rozdziale 2 ustawy o ochronie zwierząt zawierającym przepisy mające zastosowanie do zwierząt domowych (towarzyszących) nie ma przepisów zakazujących kurtyzowania ogonów, kopiowania małżowin usznych, pozbawiania możliwości wydawania głosu, usuwania pazurów i zębów. Wskazano jedynie, że uwięź, na której jest trzymane zwierzę domowe, nie może powodować u niego urazów ani cierpień oraz musi mu zapewnić możliwość niezbędnego ruchu. Przedstawione w interpelacji stanowisko Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej w tej sprawie zostało oparte na art. 10 Europejskiej Konwencji o Ochronie Zwierząt Domowych (towarzyszących). Rzeczypospolita Polska nie jest związana przepisami tej konwencji podobnie jak kilka innych państw członkowskich Unii Europejskiej, które do niej nie przystąpiły lub jej nie ratyfikowały. Dotyczy to: Estonii, Węgier, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Włoch, Malty, Holandii, Słowacji, Słowenii i Hiszpanii. Należy zaznaczyć, że każde państwo przystępujące do tej konwencji może zgodnie z art. 21 konwencji zgłosić zastrzeżenie do art. 10. Dotychczas z takiego zastrzeżenia skorzystały: Belgia, Czechy, Dania, Francja, Niemcy, Luksemburg i Portugalia.
Przyjmując przedstawioną w stanowisku Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej interpretację art. 27 ustawy o ochronie zwierząt, który, jak stwierdzono, nie jest przepisem mającym zastosowanie wyłącznie do zwierząt domowych (towarzyszących), należałoby konsekwentnie uznać, że przepis ten zabrania m.in. kurtyzowania ogonów, wykonywania kastracji oraz obcinania rogów u zwierząt gospodarskich.
W świetle przedstawionych wyjaśnień dotyczących interpretacji art. 27 ustawy o ochronie zwierząt uprzejmie informuję Pana Marszałka, że nie istnieją podstawy prawne do podejmowania przez organa Inspekcji Weterynaryjnej w stosunku do organizatorów wystaw działań polegających na uniemożliwianiu wystawiania psów rasowych, u których przeprowadzono zabieg obcięcia uszu lub ogona.
Jednocześnie uprzejmie informuję Pana Marszałka, że zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. Nr 69, poz. 625, z późn. zm.) Inspekcja Weterynaryjna sprawuje nadzór nad wystawami zwierząt w zakresie przestrzegania wymagań określonych w rozporządzeniu ministra rolnictwa i rozwoju wsi z dnia 29 października 2002 r. w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych wymaganych przy organizowaniu lub urządzaniu targów, spędów i wystaw zwierząt (Dz. U. Nr 192, poz. 1609). Powiatowy lekarz weterynarii lub lekarz upoważniony przez niego do sprawowania nadzoru nad wystawą zwierząt kontroluje przestrzeganie warunków weterynaryjnych określonych w cytowanym w rozporządzeniu, w tym m.in. zdrowie zwierząt, oraz sprawdza świadectwa szczepienia psów i kotów przeciwko wściekliźnie. Nadzorowi podlega podmiot organizujący wystawę oraz wystawiane zwierzęta. Ponadto w przypadku zwierząt domowych pochodzących z państw trzecich lekarz nadzorujący wystawę sprawdza dokumenty identyfikacyjne oraz wymagane w tych przypadkach świadectwa zdrowia.
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi nadzoruje działalność Inspekcji Weterynaryjnej. Zgodnie z art. 13 ust. 9 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 121, poz. 842) Główny Lekarz Weterynarii składa Ministrowi Rolnictwa i Rozwoju Wsi coroczne sprawozdanie z realizacji zadań Inspekcji Weterynaryjnej w roku poprzednim, które obejmuje również realizację zadań wynikających z przepisów ustawy o ochronie zwierząt. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi rozpatruje skargi dotyczące trybu i sposobu załatwiania skarg przez Głównego Lekarza Weterynarii. Dotyczy to również skarg na bezczynność organu lub nieterminowe załatwianie skarg, wniosków i petycji z zakresu nadzoru nad przestrzeganiem przepisów ustawy o ochronie zwierząt. Natomiast Związek Kynologiczny nie jest jednostką nadzorowaną lub podległą Ministrowi Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Ponadto uprzejmie informuję Pana Marszałka, że w związku z zasygnalizowanym w interpelacji nieudzieleniem odpowiedzi na interwencję Pana Posła Mieczysława Aszkiełowicza dotyczącą nadzoru nad wystawami psów zwróciłem się do Głównego Lekarza o przedstawienie wyjaśnień w tej sprawie.
Z poważaniem
Sekretarz stanu
Henryk Kowalczyk"
Tak więc jak widać ustawa jest nieprecyzyjna przez co może mieć różne intepretacje w zależności od punktu widzenia. Poza tym jak już pisałem wcześniej, ogony może obciąć także zootechnik lub sam hodowca i nie będzie to złamaniem ustawy bo nie określa ona co jest zabiegiem lekarsko-weterynaryjnym a co nie. Kopiowanie uszu już owszem jest, bo wymaga stosowania znieczulenia ogólnego, czyli stosowania leków dostępnych tylko dla lekarza wet. |
|
a drugie około 10cm.
, nie jestem ekspertem w tych sprawach.